Iemand van 45 kan ook een groeibriljant zijn. Misschien is deze tijd juist wel heel erg gunstig voor deze mensen, omdat ze eerder niet op waarde werden en worden geschat, en nu zelf hun keuzes kunnen maken. Ik moedig iedereen daartoe aan.
De arbeidsmarkt, wat daarin gebeurt en vooral ook niet gebeurt, blijft de gemoederen bezighouden. Dat is al tenminste 34 jaar, zolang ik met No Nonsense Consultancy in de business ben. Oude wijn in steeds maar weer nieuwe zakken, zo heb ik hier en daar met jarenlange regelmaat opgemerkt. En het is ook nu niet anders.
Wat vooral is veranderd, zijn de professionele termen. In het Engels, dat moet, anders ben je al heel snel ‘old school’. Dus dat is de standaard, gebruik ze te pas en vooral te onpas. Want dan nemen ze je tenminste serieus. Onder het motto dat je er dan wel verstand van zult hebben. Is dit zuur, of cynisch? Nee hoor, het is veeleer een constatering dat er helemaal geen verschil zit in een inwerkprogramma (old school) en een traject voor onboarding (heel modern). En als er ergens een functieprofiel vrijkomt, dan heet dat nu ineens een vacature-intake.
Maar het aller- allerbelangrijkste is – ja, ik ben nu serieus – dat goede mensen schaars zijn en schaars blijven. Dat was in 1989 toen ik begon ook al niet anders. Waar de kwantiteit inmiddels wel is afgenomen – vergrijzing en ontgroening, we zijn er in de laatste decennia bijna allemaal aan voorbij gegaan omdat de ene crisis de andere opvolgde – blijft de kwaliteit in zijn algemeenheid niets beter dan slecht. Dus is het een kunst, een vak, om die zo schaars aanwezige (groei-)briljantjes te herkennen, te binden en te boeien. Heeft niets met leeftijd te maken, overigens. Iemand van 45 kan ook een groeibriljant zijn. Misschien is deze tijd juist wel heel erg gunstig voor deze mensen, omdat ze eerder niet op waarde werden en worden geschat, en nu zelf hun keuzes kunnen maken. Ik moedig iedereen daartoe aan.
Er zijn natuurlijk nog altijd en overal echt goede mensen. Maar om ze ook te vinden, dat is maar weinigen gegeven. Dat hele recruitmentgedoe wordt vaak bedacht en uitgevoerd door mensen zonder voldoende expertise. Zo gaat natuurlijk heel veel talent (nogmaals, dat hoeft niet alleen een twintiger te zijn) verloren. Maar, dat is van alle tijden. Wie kent ‘m niet: de juiste man op de juiste plaats. Dat geldt zeker voor alle, overigens hardwerkende maar in deze tijd vaak ook bloednerveuze en overbezette mensen in de wereld van human resources management (dat nog niet zo heel lang geleden gewoon personeelszaken werd genoemd). Druk zijn en druk doen, er zit echt verschil in. Ook daarin is niets veranderd.
Kortom, het is nog niet zo gemakkelijk om de juiste mensen voor je organisatie te vinden, en vervolgens ook te behouden. Gold in 1989, geldt straks ook in 2023. Niks nieuws onder de zon. Doe dan niet zo schreeuwerig; in je eigen organisatie, in je uitingen op “de socials”, in je advertenties op jobboards en natuurlijk ook niet op LinkedIn. We weten wel dat jullie het allemaal zo gezellig hebben met elkaar. Dat blijkt ook keer op keer uit het ziekteverzuim, het verloop, de reorganisaties en de verhuizingen. Kijk maar eens naar de uitkomsten van onafhankelijk onderzoek naar (werk-)geluk, stressbeleving en respect voor ‘baas en collega’s’. Dat ziet er ineens heel anders uit.
Maar heel soms komt er iets nieuws, iets dat wél interessant is naar boven.
Geert-Jan Waasdorp is directeur van Intelligence Group (een gespecialiseerde hrm-dienstverlener). Hij geeft aan het eind van elk jaar steeds 10 grote trends en voorspellingen voor het daaropvolgende jaar. Als ik de open deuren (zie hierboven) weglaat, dan zie je dat “crisis en paniek” de constante is geworden. “Maar als niets meer zeker is, laat recruitment dan de oase van rust zijn”, aldus Waasdorp. Daar scoort hij meer dan zomaar een punt.
Dat doet hij ook met het volgende. Overigens ook niet nieuw. In 1989 idem en hetzelfde, maar het is goed dat het nu maar wéér opnieuw onder de aandacht wordt gebracht.
Ondanks dat recruitment steeds meer een bedrijfskritisch onderdeel van elke organisatie is geworden, nemen veel directies het nog zelden serieus. Dit in contrast met snel en professioneel groeiende uitzend- en detacheringsbureaus, die tientallen miljarden euro’s verdienen aan het onvermogen van bedrijven om serieus werk te maken van werving (en retentie).
Zo, die zit.
En hij gaat nog even door.
“Recruitment kent nauwelijks een plek aan de directietafel. Recruiters hebben zelden jarenlange ervaring, laat staan een opleiding gevolgd. Bedrijven zien hen als een kostenpost. Ze negeren data en ze vertrouwen compleet op LinkedIn, Indeed, interimmers (die vaak nu alweer weg zijn) en samenwerkende bureaus.”
Ik wens iedereen succes in die jungle, die we arbeidsmarkt hebben genoemd. En het blijft allemaal neerkomen op die eenvoudige, ouderwetse wijsheid dat mensen net mensen zijn. Als je daar echt bewezen verstand van hebt, dan kom je al een heel eind. Maar teveel mensen hebben verstand van automatisering, “data” en “apps”, en weten daarentegen helemaal niks van psychologie. Dan blijf je, generatie na generatie, ronddraaien in dezelfde cirkel. Een ander jargon verandert daar niets aan.
No Nonsense Consultancy | No Nonsense Mediation 